"şeyler" e -eklentisiz- ulaşamadığımı anladığımdan beri; kendime yakınlaşmak, zihnimin bazen tamanımı bazen bazı kısımlarını örten buzlu cam ağı kenara koyabilme kabiliyetini kazanmak adına, kendime medyumalr bulmaya başladım.
beni çevreme, soluduğum havaya, somut varoluşuma ve tüm soyutlamalara, bunların kabulune vardıracak olan bu bağlayıcılar -dı/dır.
arada kalmışlığım konusunda da; buna kendimin de bir başka bağlayıcı olabileceği ihtimali yüzünden katlanıyorum.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
0 yorum:
Yorum Gönder